Bron: warehousetotaal.nl; door Gijs Freriks

Jan Hommes, directeur van brancheorganisatie BMWT, schrijft elke drie weken op Warehouse Totaal over wat hem bezighoudt. In deze blog: waarom je niet alleen moet vertrouwen op iemands heftruckcertificaat.

Jan Hommes: “Er bestaat nogal wat verschil tussen het ene en het andere heftruckcertificaat.”

Dat de Arbowet werkgevers verplicht om medewerkers veilige omstandigheden te bieden, is algemeen bekend. Dat vergt op de eerste plaats de technische veiligheid van machines, maar ook dat die medewerkers voldoende instructie hebben gekregen voor het bedienen van die machines. Bij interne transportmiddelen heb je het dan onder meer over de heftruck en vergelijkbare voertuigen.

In de praktijk focussen veel mensen zich op het heftruckcertificaat. Men denkt dat het verplicht is én dat het voldoende is. Dat is in beide gevallen niet waar. Vooropgesteld: de training en het bijbehorende certificaat zijn zeker waardevol. Het heftruckcertificaat kan dienen als middel voor de werkgever om aan te tonen dat de werknemer die het heeft behaald, de betreffende instructie heeft gekregen. Maar pas op: slechts in beperkte mate!

Het heftruckcertificaat is wat anders dan een rijbewijs

Er komen namelijk wel een paar belangrijke dingen bij kijken. Het heftruckcertificaat wordt vaak vergeleken met een rijbewijs, maar dat is onterecht. Met zo’n rijbewijs toont de bezitter aan dat hij of zij de vaardigheid en bevoegdheid heeft om overal waar het geldig is te rijden.

Als iemand met een certificaat voor een elektropallettruck of een heftruck, zonder ervaring of aanvullend onderricht op een reachtruck rijdt en er gebeurt iets, dan is de werkgever verantwoordelijk. Die heeft immers niet voor voldoende instructie gezorgd voor dit type machine. Met een autorijbewijs mag je ook geen vrachtwagen besturen…

De ene opleiding is de andere niet

Het gaat dus om de vraag of de opleiding die de medewerker heeft gehad, voldoende is om veilig met die bepaalde machine en in die specifieke omgeving te werken. Of hij of zij nu wel of geen certificaat heeft, staat daar eigenlijk los van.

Daar komt bij dat er nogal wat verschil bestaat tussen het ene en het andere heftruckcertificaat. Of beter gezegd: tussen de kwaliteit van de opleiding waarmee de chauffeur dat certificaat heeft behaald. De niveaus tussen de diverse opleiders verschillen nogal, merken we in de praktijk. Er is geen onafhankelijke exameninstantie die de opgedane kennis en vaardigheden toetst; de opleider verstrekt zelf de certificaten. In 99 van de 100 gevallen mag de deelnemer het felbegeerde papiertje aan het eind van de dag mee naar huis nemen. Hoe de training in elkaar steekt, mag de opleider zelf bepalen. Bij de één verlaat men het cursuslokaal alleen voor de lunch, bij de ander oefenen de cursisten een hele middag op de heftrucks.

Welk vlees heb je in de kuip?

Vertrouw niet alleen op iemands heftruckcertificaat. Kijk welk vlees je in de kuip hebt: hoe deskundig is de medewerker voor het werk dat hij of zij gaat doen. Heeft een nieuwe medewerker bijvoorbeeld ervaring met het merk en type heftruck waar hij of zij mee aan de slag gaat? Misschien zitten de knoppen op een andere plek of zijn de rij-eigenschappen anders.

Een groeiend aantal bedrijven laat nieuwe mensen eerst een poosje meekijken en meerijden met een ervaren collega. Om het magazijn te leren kennen, de gevaarlijke situaties te herkennen. Met name grotere bedrijven maken er structureel werk van. Ze vinden die ene herhalingscursus om de vijf jaar niet toereikend en leiden chauffeurs tussendoor op – bijvoorbeeld voor het werken met andere machines of op andere afdelingen. Dat biedt doorgroeimogelijkheden, zodat je personeel aan je bedrijf bindt.

Dat past ook in de filosofie van een leven lang leren. Bovendien vul je de verplichting in die je als werkgever hebt vanuit de Arbowet. Niet door het afvinken van een lijstje, maar door serieus bezig te zijn met het opleiden van personeel en het werk écht veiliger te maken.