Jongeren en ouderen vaker slachtoffer van arbeidsongeval

Week van de Veiligheid | Om de drie weken dodelijk ongeval in logistieke omgeving

Jongeren tot en met 24 en ouderen tussen de 55 en 64 zijn relatief vaak het slachtoffer van een arbeidsongeval. Dat blijkt uit de ‘Monitor arbeidsongevallen en klachten arbeidsomstandigheden’ die door de inspectie SZW is vrijgegeven. Ook werknemers uit Oost-Europese landen zijn meer dan gemiddeld slachtoffer bij een ongeval op de werkvloer. In totaal waren er vorig jaar 255 ernstige ongevallen in de categorie ‘vervoer en opslag’ en ‘groothandels’, waarbij er 17 dodelijke slachtoffers waren te betreuren. Om veilig werken onder de aandacht te brengen is het deze week de Week van de Veiligheid.

Rapport arbeidsongevallen

Uit het rapport van de inspectie SZW blijkt dat de meeste medewerkers gewond raken door een aanrijding met een heftruck, elektrische pallettruck of ander hulpmiddel. Relatief vaak zijn er bij het ongeval uitzendkrachten betrokken. In februari overleed een 15-jarige jongen nadat hij vermoedelijk van de heftruck viel. Plekken waar het volgens de inspectie vaak misgaat zijn het laaddock en kruisingen in het magazijn. Onoplettendheid en het niet opvolgen van de veiligheidsinstructies zijn daarbij vaak de oorzaak.

Jongeren

Nico de Reus, teamleider opleiding en training van evofenedex, herkent zich wel in de conclusies, met name als het gaat om jongeren die het slachtoffer zijn. “Zo’n 16-jarige komt binnen voor tijdelijk werk en er is dan eigenlijk geen tijd om ze goed op te leiden. Het aantal cursisten die ik tegenkom van die leeftijd is de afgelopen jaren op een hand te tellen, maar ze worden wel op de heftruck gezet of op pad gestuurd met een elektrische pallettruck. Maar volgens de regels moet ook iemand onder de 18 in het bezit zijn van voldoende training en begeleiding. En begeleiding is niet van ‘ik ben ergens in het magazijn en als er iets is roep je maar’. De begeleiding moet erbij blijven.”

Reactietijd

Waarom ook ouderen relatief vaak het slachtoffer zijn van een arbeidsongeval, kan Nico wat moeilijker verklaren. “Het zou kunnen zijn dat er bij deze groep wat fysieke ongemakken ontstaan waardoor de reactietijd trager wordt. Daarnaast is het ook een groep die rond die leeftijd switcht van bijvoorbeeld de lopende band naar de heftruck, om zo zittend werk te kunnen doen.” Oost-Europeanen hebben vaak te maken met een taalbarrière, waardoor veiligheidsinstructies niet altijd goed doorkomen. “Bovendien maken deze mensen lange dagen, dus als werkgever moet je goed waken over de rusttijden om oververmoeidheid te voorkomen.”

Veiligheidsblindheid

Een groot gevaar voor alle leeftijdsgroepen is volgens Nico de zogenoemde veiligheidsblindheid. “Iemand die al jaren op dezelfde plek werk, ziet de veiligheidswaarschuwingen wel, maar registreert ze niet meer. GA maar na, als je naar het werk rijdt kom je heel wat verkeersborden tegen. Maar weet je ook welke precies? Waarschijnlijk niet. Totdat er ineens een bord ‘situatie gewijzigd’ staat, dan let je weer op. Het erop blijven wijzen en het magazijn voorzien van de juiste borden en signalering blijft daarom belangrijk. Voor zowel nieuwe als ervaren krachten.”

CGVM

De Code Gezond en Veilig Magazijn kan daarbij een belangrijke rol spelen, aldus Nico. “Wij bieden ook geen cursus aan waarbij we de heftruck als uitgangspunt nemen, maar het magazijn. Ik kan iedereen leren met welke knop hij of zij voor- of achteruit kan rijden, maar ik wil liever dat een cursist zich bewust is van de ongeving waar hij of zij werkt. Waar liggen de gevaren en hoe ga je daar mee om?” Zeker voor jongeren is dat belangrijk. “Ook op de openbare weg zie je dat in die leeftijdscategorie gedacht wordt dat ze het allemaal al weten en kunnen. ‘Ach, ik ben nog jong’ hoor je dan vaak als excuus. Dat is mooi, maar als je ook oud wilt worden zou ik toch maar iets rustiger doen. Dat geldt ook voor het werken op een heftruck in het magazijn. Doe het vooral veilig.”

Nabestaanden

Want als er eenmaal een ongeval is geweest, dan is het leed niet te overzien. Vorig jaar vertelde op de Dag van het Veilige Magazijn Lars van Rode hoe hij na een ongeval zijn been verloor en daardoor zijn leven veranderde. “Zo’n ongeval heeft een enorme impact op het bedrijf”, aldus Nico.  “Ik hoor vaak dat bedrijven het geld er niet voor over hebben om bijvoorbeeld tijdelijke krachten van goede training te voorzien. Het is geen kostenpost zo’n training, maar een besparing leg ik dan uit. Want als er een ongeval plaatsvindt, dan volgt er een onderzoek en ligt het bedrijf soms langere tijd stil. Dat zijn dan de kosten, maar vergeet bovendien niet het leed voor het slachtoffer en eventuele nabestaanden en de impact die het heeft op andere collega’s. Een goede instructie en opleiding kan een hoop leed voorkomen.”

Cultuur

Tot slot is het volgens Nico belangrijk om een cultuur te creëren waarbij mensen elkaar niet alleen aanspreken op onveilige situaties, maar ook handelen. “Roepen dat iemand iets fout doet of iets doet dat tegen de regels is, is heel makkelijk. Veel belangrijker is om dan met diegene in gesprek te gaan op een rustige toon en uit te leggen hoe iets dan wel veilig gedaan kan worden. Dus niet als een politieagent door het magazijn marcheren, maar juist samen werken aan een veilige omgeving, zodat iedereen aan het einde van de dag weer gezond naar huis kan.”

Overgenomen van EVOFENEDEX.nl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *